ในช่วงยุค 90 ถือเป็นช่วงเวลาทองสำหรับสโมสร เวเรส ซาร์ฟิลด์ เมื่อพวกเค้าคว้าแชมป์ลีกอาร์เจนติน่าได้ถึงสี่สมัย หนำซ้ำยังสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการครองความเป็นเจ้าแห่งสโมสรของทวีปอเมริกาได้อีกต่างหาก
ในช่วงเวลาดังกล่าว เวเรส ซาร์ฟิลด์ มีผู้รักษาประตูชื่อดังอย่าง โฮเซ่ หลุยส์ ชิลาเวิร์ต เป็นตัวชูโรง พร้อมกับกุนซือคนเก่งอย่างคาลอส เบียงคี่เป็นคนคุมทีม พวกเค้าคว้าแชมป์ลีกอาร์เจนติน่าได้ในปี 1993 นั่นทำให้เวเรส ซาร์ฟิลด์ได้สิทธิไปเตะถ้วยโคปา ลิเบอตาเดอเรสในปี 1994
แล้วพวกเค้าก็ทำผลงานได้ดีในศึกชิงแชมป์สโมสรทวีปอเมริกาใต้ ด้วยการเป็นแชมป์ในรอบแบ่งกลุ่ม แม้ว่าจะอยู่ในสายแข็งโป๊กร่วมกับโบคาร์จูเนียร์,ครูเรโซ่ และพัลไมรัสก็ตาม นั่นทำให้เวเรส ซาร์ฟิลด์ผ่านเข้ารอบตัดเชือกได้สำเร็จ ก่อนจะปราบดีเฟนซ์ สปอร์ติ้ง(ลีกอุรุกวัย),ไมเนอร์แวน(ลีกเวเนซูเอล่า)และจูเนียร์(ลีกโคลัมเบีย) นั่นจึงทำให้พวกเค้าผ่านเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศได้สำเร็จ
เวเรส ซาร์ฟิลด์เอาชนะเซาเปาโลไปได้ก่อน 1-0 ในการเล่นนัดชิงชนะเลิศเลกแรกจากผลงานของโอมาร์ อัซซาส ก่อนจะข้ามไปเล่นเลกสองที่บ้านของเซาเปาโลในวันที่ 31 สิงหาคม 1994 แล้วสถานการณ์ก็ตึงเครียดขึ้นมาทันทีเมื่อมุลเลอร์ยิงให้เซาเปาโลขึ้นนำตั้งแต่ 33 นาที ทำให้เวเรส ซาร์ฟิลด์ต้องพยายามเน้นเกมรับเพื่อไม่ให้เสียประตูเพิ่ม แต่สถานการณ์ก็ยิ่งแย่เมื่อกองหลังราอูล คาโดโซ่มาโดนใบแดง แถมกุนซือคาลอส เบียงคี่ที่เข้าไปตำหนิผู้ตัดสินก็พลอยโดนใบแดงไปด้วยอีกคน อย่างไรก็ตามพวกเค้ากลับต้านทานเซาเปาโลเอาไว้ได้จนต้องดวลจุดโทษตัดสิน แล้วก็เป็นเวเรส ซาร์ฟิลด์ที่ทำได้ดีกว่าเมื่อพวกเค้ายิงจุดโทษไม่พลาดเลยจนเป็นฝ่ายเอาชนะไป 5-3 จนสามารถคว้าแชมป์โคปา ลิเบอตาเดอเรสได้สำเร็จเป็นครั้งแรก
